Ik wil u graag even meenemen naar Dreischor. Dreischor is een klein, pittoresk dorpje gelegen in Zeeland. Dit nog geen duizend inwoners tellend dorpje lijkt op het eerste gezicht vrij gewoon, toch is er iets waarin dit dorpje ontzettend voorloopt op de stedelijke gebieden: In Dreischor is ruim 26% van de inwoners boven de 65, terwijl het landelijk gemiddelde op slechts 19% staat. Maar waarom worden mensen juist in dorpen als Dreischor zo oud? Wat is hun geheim? En hoe ervaren zij het oud worden in Dreischor met alle verdwijnende voorzieningen?

Journalisten van www.decorrespondent.nl zijn op onderzoek uitgegaan in Dreischor en kwamen tot verrassende conclusies. De inwoners van Dreischor, de zogeheten Reisenaeren, wisten wel antwoord te geven op de vraag hoe iedereen hier toch zo oud wordt. De manier van leven zou hét verschil maken. Hard werken, actief zijn, gezond eten, discipline en regelmaat. Zo zou de Dreischorse formule tot ouderdom eruit zien, volgens sommigen. Maar ook een goede band met de dorpsgemeenschap, maakt dat mensen hier blijven wonen en samen oud worden.

De grote 65+ gemeenschap heeft Dreischor natuurlijk niet alleen maar te danken aan deze levensstijl. Natuurlijk spelen ook andere factoren een rol, zoals de wegtrekkende twintigers die zich steeds vaker in de grote steden gaan vestigen. Hierdoor blijven dus alleen de ouderen over. Door het leegstromen van dit soort gemeenten verdwijnen ook steeds meer voorzieningen. Lokale winkels worden weggeconcurreerd door de grote ketens, bushaltes verdwijnen en voor een bezoekje aan de huisarts moeten de dorpelingen zich keren tot een naastgelegen dorp. Het leven wordt de Reisenaeren dus niet bepaald makkelijk gemaakt, toch blijven ze er wonen.

Het verdwijnen van voorzieningen lijkt een obstakel, het maakt de ouderen afhankelijk en kwetsbaar. Toch is dit misschien juist de reden van de gelukkige ouderen in Dreischor: immers zijn zij op de hulp van elkaar aangewezen en onderhouden ze hiermee een goede band met hun dorpsgemeenschap. Wie betrokken is bij de gemeenschap, kan doorgaans betrokkenheid terug verwachten. Ook zorgen de genoodzaakte bezoekjes aan omliggende gemeenten ervoor dat ouderen wel moeten blijven bewegen.

Ook al lopen dorpen als Dreischor qua voorzieningen misschien sterk achter op de grote steden, de stedelijke gebieden zouden betreft saamhorigheid zeker een voorbeeld aan Dreischor mogen nemen. Activiteiten in dorpshuizen, klaarstaan voor elkaar en betrokkenheid bij de gemeenschap, zijn zaken die het leven voor ouderen een stuk prettiger maken. Juist daarom blijven zij in hun vertrouwde omgeving wonen. Het Dreischorse succesformule tot gelukkig ouder worden is dus eigenlijk vrij eenvoudig: gezond en actief leven in een hechte gemeenschap waar men klaarstaat voor elkaar. Daarnaast hebben wij van SIM wellicht nog een reden ontdekt voor de gelukkige ouderen in Dreischor. We kunnen het natuurlijk niet wetenschappelijk onderbouwen of bewijzen, maar laat net nou nét zo zijn dat in dit piepkleine dorpje meerdere SimPC gebruikers actief zijn. Misschien is het gebruik van een SimPC dan ook wel onderdeel van de Dreischorse succesformule tot gelukkig oud worden 😉